En büyük iki bilgi vesilesi ile İsaac Asimov

a-    Öğrenmeyi bilmek    b- Öğretmeyi bilmek

Değerli Dostlarım,

Hayatta en hayati fonksiyonlardan biri de öğrenmektir. Yaşamamızın devamı ve gelişmesi ona bağlıdır.

 Hayatın devamı ancak öğrenmekle kabil olduğu gibi, gelişmesi ve anlam kazanması da öğrenilenlere ve öğrenebilmeye bağlıdır.

Bu önemi vurgulayacak sayısız örnekler vardır:

Isaac Asimov’dan bir örnek vereyim:

Rus asıllı bir Yahudi aileden gelen Amerikalı yazar, Amerikan literatüründe en çok ürün vermiş yazarlardandır.

Rusya da Bolşevik İhtilali öncesi esen kuşkulu havadan huzursuz olan baba Asimov düzgün bir işi ve hayatı olmasına rağmen ailesini toplar ve Amerika’ya göç eder.Tabii orada çeşitli güçlüklerle savaşarak ailesini ayakta tutmaya gayret eder.Bu arada Küçük Isaac okula da gider ve çalışkan, öğrenmeye hırslı bir çocuk olarak gelişir.

Bir gün oğlunun bu gelişmesinden mutlu olan baba Asimov oğluna bir hediye alacağını da söyler. İsaac bunun bir bisiklet olabileceğini düşünür.

O gün gelir ve baba koltuğunda irice bir paket ile kapıda belirir.

Isaac’ın kalbi heyecanla çarpar, bunun bir bisiklet olmadığını anlar ama ne olduğunun merakı içindedir.

Paket evde bu heyecanla açılır ve içinden bir daktilo çıkar. Isaac okumayı yazmayı seven bir çocuktur. Ama babasının hediyesinin bu yönde olacağını da beklemez.

Yıllar hızla geçer Isaac Asimov’un kitapları arka arkaya piyasaya çıkar ve satılır. Bir gün uzun bir seri olan bu kitapları yan yana dizip babasına gösterir, babası hayretle :

_ Isaac,yazılacak bu kadar şeyi sen nereden öğrendin? diye hayretlerini belirtir

Isaac, “senden baba” der.

Baba Isaac “ alay etme “der gibi gülerek 

-Ben bunların bir satırını bile bilmezken bunları benden nasıl öğrenmiş olabilirsin?

Isaac_: Baba! “sen bana öğrenmeyi, yazmayı öğrettin ve sevdirdin, işin özü budur gerisi ayrıntıdır”  der.

Değerli dostlarım,

Öyle ise bu büyük baba ve oğlu şöyle analım:

“Öğrenmeyi öğreten en büyük öğretmen

 Nasıl öğreneceğini bilen en iyi öğrencidir.”